Rondreis Lombok

Na een dagje Mataram, met het waterpaleis en andere tempels, bekeken te hebben zijn we richting Zuid Lombok vertrokken. In Kuta Lombok, vonden we een huisje aan het strand in een mooie tuin buiten de drukte van Kuta aan het einde van het dorp.(perfecte omgeving)
In De buurt waren goede indonesische restaurantjes. We hadden een brommer gehuurd en we hebben de hele zuidkust van Lombok afgestruind.Dit kust gebied is prachtig met mooie baaitjes en stranden, glooiende heuvels, begroeid met kokospalmen en prachtige vergezichten. We kwamen hele geisoleerde dorpjes tegen. Hier groeiden voor ons bijzondere bomen nl, kapokbomen, heel apart om te zien. Overal waar we stoppen, komen mensen naar ons toe lopen en vragen waar we heen gaan en vaak vragen ze om sigaretten. Als wij zeggen dat we niet roken staan ze ons aan te kijken alsof ze water zien branden. Wat niet roken, iedereen rookt toch.Meer het binnenland in is het vlak en zijn er veel velden vol tabaksplanten.Het toerisme speelt zich vooral af aan de kust, in het binnenland worden bijna geen toeristen gesignaleerd. Men rijd hier op brommers met surfplanken erop van de ene naar de andere plaats om te surfen, dit omdat een gedeelte van de kust regelmatig droog valt. De branding is ongeveer 500 a 600 meter van de kust. Dus lang lopen voordat je koppie onder kan gaan en als je dan daar bent staat er een gevaarlijke sterke stroming, waardoor zwemmen bijna onmogelijk is geworden.Inlanders zijn er pages voor, je ziet alleen gekke toeristen in het diepe water.
Aan de mooie zuidkust van Kuta Beach hebben we Martin z'n verjaardag gevierd.Na een heerlijke week zijn we richting noordwest Lombok gegaan.
Senggigi:
Hier waren behoorlijk veel hotels vol. We hebben een kamer gevonden. Alleen was deze kamer eigenlijk zowat in de plaatselijke moskee gevestigd.Na enkele dagen het gejank van de imam en de herrie van de discotheken te hebben weerstaan, zijn we verkast naar een rustig hotel,met een mooie binnentuin, in een kampung aan de rand van Senggigi.
We kregen een berichtje, dat Caro( nicht van Thea) en Frits in de buurt waren.Afspraak gemaakt, waar te ontmoeten en we hebben een leuke middag en avond met elkaar doorgebracht.Alle nieuws werd uitgewisseld.Lekker gekletst en gegeten. De volgende dag gingen zij weer door richting de gili eilanden.
Het was wel even wennen na Kuta Lombok. Het is hier veel toeristischer en duurder. Ook hier hebben we een brommer gehuurd en hebben lekker rondgetoerd en alles bekeken.
We zijn in het noorden naar de watervallen geweest en hebben onze rug laten masseren door het vallende water.Heerlijk hard, maar wel koud. De tocht was mooi met veel panoramische uitzichten.
Bij de waterval kregen we pinda's te eten die zo uit de grond waren getrokken. Het smaakte nergens naar. Zeker niet naar pinda's zoals wij ze kennen.Ook kregen we cacao vrucht.Deze smaakte totaal niet. Het was een beetje slijmerig van binnen. De vrucht moet eerst drogen. Op de terugweg reden we door grote rijst en pindavelden.
Tijdens deze uitstapjes eten we elke middag in een kleine warung langs de kant van de weg, waar het eten heerlijk maar behoorlijk heet is. Martin voelt het overal branden, van boven, van binnen en zeer zeker van onderen.
Een trip naar Gili Meno gemaakt. Een van de 3 eilanden voor de kust bij Senggigi.Daar is totaal geen verkeer en alles is gemoedelijk en zeer relaxed.Ook hier was het weer rommelen met de plaatselijke boeven. Geen boot terug, wel boot terug, veel betalen of weinig betalen. Er ging dus wel een boot terug. Ze proberen gewoon veel geld uit je zak te kloppen door een leugen te vertellen.
Het was een leuke ervaring.
Trip naar zuidwesten. Het zou een lange brommerdag worden. Een schitterende rit door een heel mooi gebied.
Hier maakten ze stenen en haalden ze kwik uit de grond. De grond voor de stenen wordt papperig gemaakt en in mallen gedaan, daarna in de zon gedroogd en later over hout opgestapeld en gebakken door het hout in de brand te steken.
Kwik halen ze uit de grond door deze te wassen en zo het kwik over te houden. Wat zwaar metaal, wat gevaarlijk of giftig, alles zonder bescherming en met blote handen.
Een stukje ongerept regenwoud ten oosten van Senggigi. Ze noemen het Monkey Forrest. Het is een heel mooi stuk natuur, waar veel apen leven.
We kijken onze ogen uit, Lombok is een fantastisch eiland.
De laatste dagen hebben we in Mataram doorgebracht en wel bij de dienst Immigrasi. We moesten ons visum verlengen. Of het land uit reizen en dan een visum on arrivel krijgen, of formulieren invullen en wachten. Ook kun je voor veel geld een visum kopen ze vragen dan tussen de 210 en 350 euro, terwijl je werkelijk maar 17.50 euro p.p. moet betalen.
Wij hebben het visum, door middel van een sponsor kunnen krijgen en moesten daarvoor enkele keren naar Mataram rijden en wachten. En het is ons gelukt.
Wij zijn nu officieel sponsor van Kampung Loco in Senggigi op Lombok.

Hierna zijn we ons gaan opmaken voor het vertrek van Lombok naar Bali.