Mount Bromo.

Na ons laatste ontbijtje op het dakterras om 09.00 uur in de bus op weg naar Probolingo en daarna naar Mount Bromo. We werden in een minivan met 7 personen geladen en hop daar vlogen we. Hij reed alsof de duivel hem op zijn hielen zat, rechts inhalen, links inhalen , hoezo verkeersregels, nooit van gehoord.
Na een aantal afkoelingsstops kwamen we om 19.30 uur in Probolingo aan. Hier was het punt waar alle bussen naar Bromo bijelkaar kwamen en de passagiers verdeeld werden over andere bussen naar de verschillende hotels. Vanuit Probolingo was het nog een dik uur rijden de berg op.
Om 21.30 in het stikke donker aankomen en nog niks gegeten. De kamer uitgifte was een gigantische puinhoop, niks was geregeld.Om 22.00 uur nog even wat gegeten en het bed in.
We werden om 03.00 uur gewekt, wat gewekt, we hebben niks geslapen want de gidsen zaten te ouwe nelen naast onze kamer. Ook nu bij het vertrek naar De vulkaan was er weer niets geregeld, iedereen liep als een kip zonder kop door elkaar te roepen. Iedereen weg en wij bleven met nog 3 anderen over. We werden om 04.00 uur in een jeep gepropt en boven bij het laatste hotel gedropt. De gids die ons zou begeleiden wees, de weg volgen ( het was stikke donker) en je ziet vanzelf rook. Wij lopen en na een half uur, werden we ineens vanuit het donker toegesproken dat we niet door moesten lopen maar hier af moesten slaan. Dus na nog 15 minuten lopen zagen we rook. We hadden Bromo bereikt.( zie foto, als het lukt)
Mooie zonsopgang gezien en genoten van het geheel. Best wel speciaal.
2 uur terug gelopen, omdat de afspraak om ons aan het laatste hotel weer op te halen niet werd nagekomen.
Na het ontbijt, werden we weer onder chaotische omstandigheden in busjes gezet en terug gereden naar het verzamelpunt in Probolingo. Daar werd weer alles uitgesplitst naar verschillende bestemmingen. Om 11.45 uur vertrok ONZE bus richting Bali.
Wat we tijdens deze rit van 9 uur hebben meegemaakt is eigenlijk niet te beschrijven.De chauffeur dacht dat hij Schumacher, Buton, Barrichello en Raikonen in een persoon was. Hij reed echt als een mafketel. Ik dacht dat we veel hadden meegemaakt, maar dit sloeg alles. Tassen, flessen water, blikjes e.d. vlogen door de bus. Regelmatig stonden we op de verkeerde weghelft stil tegenover onze tegenligger, die nog net op tijd in de ankers kon gaan. We zijn heel aangekomen In Denpasar (Bali) om 20.45 uur. We hebben in de buurt van het busstation een hotel gezocht.
Volgende dag hebben we onze zware koffer gedropt en op het domestic vliegveld voor een ticket naar Floris geshopt. Vrijdagochtend zijn we gevlogen. NU zijn we in Luanban Bajo een vissersplaatsje op het eindpunt van Floris.
We gaan enkele dagen over dit eiland reizen en hebben dan geen internet mogelijkheden.
Groeten aan iedereen en tot de volgende